ေအာ္.........ခုေခတ္ သား သမီးေတြ တယ္လည္းခက္ႀကပါလား ....
လူႀကီးကိုလူႀကီးမွန္းမသိ....ဆရာကိုဆရာမွန္းမသိ ျဖစ္ေနလိုက္ႀကတာ ေအာ္ေတြးႀကည္ရင္ ရင္နာဖို့ေကာင္းလွပါတယ္
ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ငယ္စဥ္ကဆို မိဘေတြ ဆရာေတြမ်ားလာလိုက္ရင္ ျမင္ကတည္းက ခ်စ္ေႀကာက္
ရိုေသ ေနခဲ့တယ္ေလ...... ႀကည့္လိုက္စမ္းပါ ခုေခတ္တခ်ိဳ ့ကေလးေတြမ်ား မိဘက တစ္ခြန္းေျပာရင္ သူတို့က ႏွစ္ခြန္းျပန္ေျပာလိုက္နဲ့
ဆရာေတြ မ်ားလာလိုက္ရင္စႀကေနာက္ႀက ေအာင္မာ.... ျမင္လိုက္ရရင္ ဆရာေတြက သူတို့သူငယ္ခ်င္းေတြလိုလို
ဒါကေတာ့ထားပါ ခြင္လႊတ္နိုင္ပါေသးတယ္.... တခါတေလးမ်ားႀကားဘူးပါတယ္
ဘယ္ေက်ာင္းသားကေအး......ဆရာမကိုစာေပးလို့တဲ့ ..ခက္တာက ခုေခတ္တခ်ိဳ ့ကေလးေတြက
ကၽြန္ေတာ္တို့ေခတ္တုန္းက သံဃာ ေတြမ်ား ေတြလိုက္ရင္...ေျခသုတ္ပုဆိုး.....႕ကဲ့သို့ ရိုေသလိုက္ရတာ
ခုေခတ္တခ်ိဳ ့ကေလးေတြမ်ား ဘယ္ႏွယ့္ သံဃာေတြေရွ့ေခါင္းငံု့ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနႀကတာေလ ရိုေသဖို့ဆိုတာေ၀လာေ၀းေပါ့ ..
ကုန္ကုန္ေျပာရရင္.... သံဃာေတြနဲ့ေတာင္ စကားမေျပာတတ္ႀကဘူးေလ
ေအာ္ေျပာရဦးမယ္ဗ်.........မိန္းကေလးေတြအေႀကာင္း ေတာ္ေတာ္ေလးဆိုးပါတယ္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ဆြမ္းကပ္သြားေတာ့ အဲ့ေက်ာင္းကကိုရင္ေလးႏွစ္ပါးေျပာေနတာႀကားလိုက္ရတာေလ
ကိုရင္ေလးေတြ ေျပာေနတာက “
ပုသိမ္လမ္းမႀကီး ကိုရင္ေလးေတြဆြမ္းခံ ႀကြေနတုန္း
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကလမ္းေလွ်ာက္အလာ ကိုရင္ေလးေဘးနား ျဖစ္အသြားမွာေတာ့
ေကာင္မေလးေတြ ေျပာလိုက္တာက
“ဟဲ့ .....ေဘးမွာႀကည့္ပါဦးဟဲ့ သူတို့မ်ား အေပၚအနီေရာင္ ေအာက္အနီေရာင္ ၀မ္းဆက္၀တ္ျပီးေတာ့ ေသြးႀကီးေနလိုက္တာမ်ား
ဒို့ကိုေတာင္မေခၚ ဘူး ႀကည့္ပါဦးဟဲ့..... ေနာက္တေယာက္ကလည္း ဟုတ္တယ္ေႏွာ္......
ကဲေကာင္းႀကေသးရဲ့လားဗ်ာ.....ဘယ္လိုေတာင္နားလည္ရမလည္း မသိေတာ့ပါဘူးဗ်.....
အဲ့ေတာ့....ဘယ္လိုလည္းဆိုေတာ့ ယဥ္ေက်းႀကပါ ဒို့ျမန္မာေပါ့......
ဒီပို့စ္ေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အမွန္တကယ္ ႀကားခဲ့ရတာပါဗ်ာ.....တကယ္လို့ လြန္တာရွိလည္း ေတာင္းပန္ပါ၏ေပါ့...
ေလးစားလွ်က္ လမင္းေမာင္ပုသိမ္
No comments:
Post a Comment